Komentarz do wyroku WSA w Warszawie w sprawie północno-wschodniego odcinka planowanej obwodnicy Olsztyna
19.04.2012
W 2008 roku Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad wszczęła postępowanie w sprawie wydania decyzji środowiskowej budowy północno – wschodniej odcinka Obwodnicy Olsztyna. W związku z tym już w kwietniu 2008 roku Wójt gminy Dywity złożył swoje uwagi do „Raportu o odziaływaniu na środowisko budowy i późniejszej eksploatacji obwodnicy północno-wschodniej Olsztyna w ciągu DK-51”. Przesłane uwagi, nie zostały uwzględnione przez GDDKiA. 16 lipca 2009 r. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska wydał decyzję środowiskową.
Od jego decyzji w dniu 29 lipca 2009 odwołał się Wójt Gminy Dywity, mieszkańcy gminy i lokalne firmy wnioskując o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości. W od wołaniach zostały wykazane błędy w Raporcie Oddziaływania na Środowisko. Najważniejsze z nich to nieuwzględnienie 21 budynków mieszkalnych, znajdujących się po trasie przebiegu. Zespół przygotowujący raport nie uwzględnił również ujęcia wody w miejscowości Dągi, z którego korzystają mieszkańcy kilku miejscowości, oraz podziemnego zbiornika wody pitnej, który jest w rezerwuarach dla miasta Olsztyna. Specjaliści nie zauważyli również terenów podmokłych, bagien i zbiorników zlokalizowanych na trasie planowanej obwodnicy. Czy w takim razie raport sporządzany był z za biurka!
22 marca 2010 roku Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska utrzymał w mocy decyzję Regionalnego Dyrektor Ochrony Środowiska, nie uwzględniając zgłoszonych przez Gminę i mieszkańców argumentów. W związku z tym 4 maja 2010 r. została złożona w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Warszawie skarga gminy oraz mieszkańców gminy na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska. Wyrok ogłoszony w dniu 13 marca 2012 roku uchyla zaskarżoną decyzję, jak również decyzję ją poprzedzającą wykluczając je z obiegu prawnego. Ten fakt potwierdza, że decyzja Środowiskowa była wydania niezgodnie z prawem.
W uzasadnieniu wyroku czytamy, iż Sąd doszedł do przekonania, iż skargi mieszkańców i Gminy zasługują na uwzględnienie, albowiem w niniejszej sprawie organy administracji nie zebrały i nie rozpatrzyły w sposób wyczerpujący całego materiału dowodowego, do czego są zobowiązane. Nie wykazując tym samym należytej dbałości o dokładne wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy.
Sporządzony w niniejszej sprawie raport dołączony do wniosku inwestora o uzgodnienie przedsięwzięcia przed wydaniem decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego, nie spełnia wymogów przewidzianych prawem. Sąd podzielił zarzuty skarg, iż raport jest niepełny, a orzekające w sprawie organy tj. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska jak i Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska nie dokonały jego pełnej oceny.
Niezależnie od powyższego w ocenie Sądu postawić należy pytanie, jaki cel ma planowana budowa przedmiotowej obwodnicy. W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji napisano, iż celem budowy północnowschodniej obwodnicy Olsztyna jest nie tylko przejęcie zewnętrznego i wewnętrznego ruchu tranzytowego z obecnego układu komunikacyjnego miasta, ale również poprawa dostępności do obszarów przemysłowo – składowych miasta zlokalizowany w jego wschodniej i południowej części, a także poprawa obsługi transportowej regionu i miasta. Sąd zaznaczył, że z charakterystyki planowanego przedsięwzięcia, wynika, iż wybór wariantu VI spowoduje wyprowadzenie natężonego ruchu samochodów osobowych i ciężarowych z miasta Olsztyna i „wprowadzenie” go w zabudowaną część gminy Dywity. Rozważyć, więc należy w szczególny sposób, jaki wpływ będzie miało na zdrowie i życie ludzkie zlokalizowanie drogi szybkiego ruchu o natężonym ruchy wśród gęstej i zwartej zabudowy mieszkaniowej.
Zdaniem Sądu nie został wyjaśniony również w toku prowadzonego postępowania zarzut zagrożenia ujęcia wody w Dągach.