Orlik wyleczony w Bukwałdzie zginął na greckiej Krecie

17.01.2014

Orlik krzykliwy trafił do pogotowia w 5 sierpnia 2012 r. w bardzo ciężkim stanie. Został znaleziony na drodze polnej w wiosce Dziubiele Małe koło Orzysza. Orzeł był już dojrzałych rozmiarów, ale nadal był to młody, jeszcze niedoświadczony ptak. Był ciężko ranny i już bardzo wychudzony. Mimo to udało się go uratować. Dzięki temu, że był młody, wracał bardzo szybko do zdrowia. Po sześciu tygodniach jego leczenie dobiegło końca. 22 września 2012 r został wypuszczony na wolność. Przedtem został zaobrączkowany.  

Wiadomość o tragicznej śmierci orła dotarła do Bukwałdu w pierwszym tygodniu stycznia tego roku. Z informacji jakie otrzymała Ewa Rumińska - prezes fundacji Albatros, wynika, że ptak został odnaleziony tuż przy wieży elektrowni wiatrowej na greckiej Krecie. -Każda wiadomość tego typu jest dla nas trudna do zaakceptowania, ale tego typu wypadki mogą się zdarzyć – mówi  Ewa Rumińska. – Zdecydowanie gorzej znoszę wiadomości o zabitych z premedytacją wyleczonych przez nas ptakach. Tak było w przypadku gołębia rasy Grzywacz, którego wychowaliśmy od małego. Rok temu dotarła do nas wiadomość z Francji, że zaobrączkowany u nas gołąb został zestrzelony. Wieści o takiej śmierci zdecydowanie trudniej znoszę, i czasem wolę by taka informacja w ogóle do mnie nie docierała – dodaje Ewa Rumińska.

Orlik krzykliwy gatunek dużego, wędrownego ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych.

Zamieszkuje wschodnią (do zachodniej Białorusi) i południową (na południe od Grecji) Europę, Azję Mniejszą, na Kaukazie i subkontynent indyjski. Pomiędzy tymi regionami rzadko spotyka się osobniki koczujące. Europejskie ptaki zimują w Afryce. Przeloty w kwietniu i wrześniu - październiku. Gatunek ten był tępiony przez człowieka i ucierpiał  z powodu przekształceń pierwotnych obszarów leśnych w step kulturowy. W Polsce bardzo nieliczny ptak lęgowy, głównie na wschodzie i północy (populację szacuje się na 2300-3300 par). Występuje nierównomiernie w obrębie dwóch rejonów bytowania. Spotyka się go najczęściej w regionie warmińsko-mazurskim i południowo-wschodniej Małopolsce, rzadziej na Lubelszczyźnie, Nizinie Północno-podlaskiej. Żyje tam jednak w dużym rozproszeniu.

Gołąb grzywacz – gatunek średniej wielkości ptaka wędrownego z rodziny gołębiowatych  największy spośród gatunków gołębi występujących w  Polsce.

Zamieszkuje zimne północne i wschodnie tereny  Europy z południowo-zachodnią Syberią, lesiste tereny zachodniej Azji i północno-zachodniej Afryki, Madery, Azorów, gdzie na zimę migruje, jednak w południowej i zachodniej Europie żyje przez cały rok (tu też regularnie przylatują populacje północne, szczególnie na Półwysep Pirenejski, w pobliże terenów zajętych przez człowieka, co zapewnia mu łatwy pokarm). Grzywacze wyjątkowo mogą zimować jednak w wyższych szerokościach geograficznych. Spotkać go też można na południe od Azji Mniejszej, Kaszmiru (północno-wschodnie Himalaje) i Iraku. Europejską populację szacuje się na 8-14 milionów par lęgowych, z czego w Wielkiej Brytanii, Niemczech i Francji znajduje się 50% populacji naszego kontynentu.

Źródło – wikipedia.