Zientara Malewska - patronką Gimnazjum w Dywitach

17.10.2013

Od poniedziałku (14 października) Gimnazjum Publiczne w Dywitach ma swojego patrona. Została nim Maria Zientara-Malewska.

Swojego patrona miała dotychczas wyłącznie szkoła podstawowa, która razem z gimnazjum wchodzi w skład Zespołu Szkół w Dywitach. Od poniedziałku bezimienne gimnazjum  ma już swojego patrona  jest nim Maria Zientara-Malewska, poetka urodzona w Brąswałdzie. Ale zanim doszło do ostatecznego wyboru, kandydatur do tego zacnego tytułu było wielu, m.in. Marek Grechuta.

Uroczystość nadania imienia rozpoczęła się mszą świętą w dywickim kościele, podczas której bp Jacek Jezierski poświęcił nowy sztandar z wizerunkiem patronki Gimnazjum Publicznego w Dywitach.

Dalsza część uroczystości odbyła się już w szkole. Wśród zaproszonych gości nie zabrakło kuzynek Zientary-Malewskiej: Gabrieli Jackowskiej, Haliny Dutczak oraz  bratanicy poetki - Marii Surynowicz. Obecni byli również: Ryszard Krempuła z Departamentu Edukacji Urzędu Marszałkowskiego, Izabela Smolińska-Letza - wicestarosta, Wójt Gminy Dywity - Jacek Szydło, Herbert i Robert Pieczkowscy, Jan Chłosta oraz Maciej Hermanowicz - absolwent gimnazjum w Dywitach, obecnie student na Uniwersytecie Cambridge.

- Maria Zientara Malewska to wspaniały autorytet wychowawczy dla naszej młodzieży - mówiła podczas uroczystości Bożena Wojarska, dyrektor Zespołu Szkół w Dywitach. - To osoba szczególnie nam bliska, bo pochodzi stąd. Chcemy zaszczepić wśród młodzieży  miłość do drugiego człowieka, którą emanowała Zientara-Malewska.

Już w piątek w Brąswałdzie odbędzie się kolejny Gminny Konkurs Recytatorski poświęcony utworom Marii Zientary-Malewskiej.

Maria Zientara Malewska - w 1926 ukończyła Seminarium Nauczycielskie w Krakowie. W latach 1921–1923 pracowała w Gazecie Olsztyńskiej. W tym czasie organizowała też koła Kobiet Polek i Związku Towarzystw Młodzieży w Prusach Wschodnich. Krótko prowadziła polskie przedszkole w Gietrzwałdzie, a 10 kwietnia 1929 rozpoczęła nauczanie w polskiej szkole w Chaberkowie. Następnie kierowała Wydziałem Przedszkoli i Opieki Religijnej Związku Polskich Towarzystw Szkolnych w Niemczech (w latach 1929-1935 w Zakrzewie, od 1935 do 1939 w Nowym Kramsku). 11 września 1939 została aresztowana przez hitlerowców, a później wywieziona do obozu koncentracyjnego Ravensbrück, z którego została zwolniona 18 kwietnia 1940. W 1945 podjęła pracę w Wydziale Oświaty Pełnomocnika Rządu na Okręg Mazurski. Była członkiem Okręgowego Polskiego Komitetu Narodowościowego oraz Instytutu Mazurskiego, działała też w Polskim Stronnictwie Ludowym. W połowie 1952 została przyjęta w poczet Związku Literatów Polskich.

Jedną ze swoich książek kończy słowami:

Przyjemnie pomyśleć, że i ja złożyłam cegiełkę pod budowę nowego życia na Warmii i Mazurach...